havada uçan

havada uçan
airborne

Turkish-English dictionary. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • düşmek — e, er 1) Yer çekiminin etkisiyle boşlukta, yukarıdan aşağıya inmek Havada uçan kuş vurulmuş gibi birdenbire sokağa düşüyor. R. N. Güntekin 2) den Durduğu, bulunduğu, tutunduğu yerden ayrılarak veya dayanağını, dengesini yitirerek yukarıdan… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • içlem — is., man. 1) Bir kavramın çağrıştırdığı kapsama giren niteliklerin veya taşıdığı özelliklerin bütünü, tazammun Kuş sözcüğü bize canlı, havada uçan ve öten bir varlık anlatır; şu hâlde canlılık, uçuculuk ve ötücülük kuş kavramının içlemine giren… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • zemin — is., Far. zemīn 1) Taban, döşeme, yer Kırmızı bir zemin üstünde bir sürü insan, havada uçan beyaz bir kuşa bakıyorlardı. M. Ş. Esendal 2) Kumaş, süslü kâğıt, halı, yer muşambası, tablo vb. desenli nesnelerde, biçimlerin üzerinde yer aldığı renk… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • uçmak — 1. nsz, ar 1) Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu. S. F. Abasıyanık 2) Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • uçar — sif. 1. Uçan, təbəxxür edən, başqa hala keçib havaya qarışan. Uçar mayelər. Uçar qaz. 2. Uçan, havada, göylərdə seyr edən. Uçar quşlar. – Uçarda turacdır, qaçarda ceyran. S. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uçucu — sif. 1. Uçan, havada uça bilən, havada uçmaq üçün düzəldilmiş, ya uyğunlaşdırılmış. Uçucu aparatlar (təyyarə, dirijabl, vertolyot və s.). 2. xüs. Tez buxarlanan, buxarlanıb havaya qarışan, buxar, ya qaz halına keçə bilən. Uçucu maddələr. Uçucu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rütubət — is. <ər.> Yaşlıq, nəmlik, islaqlıq. Bitki rütubəti sevir. Havada rütubət var. – Yağışın rütubəti səqfin uçan yerindən çəkilməmişdi. C. M.. Qurbanlı içəri girdi və qapını örtərkən içəridə onu rütubət iyi vurdu. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uçuş — is. 1. Uçma işi, uçan bir şeyin havada hərəkət etməsi. Mərminin uçuşu. Arıların uçuşu. – Toyuğun uçuşu zibilliyə qədər olar. (Ata. sözü). Tamaşaçılar heyran heyran bunlara baxır və böyük maraqla modellərin uçuşunu gözləyirdilər. M. Rz.. // Uçma… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • MİSAK — Sürme, gütme, sevketme. * Havada uçarken kanadını birbirine vurup uçan güvercin …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • SAFE — (C.: Savaf Sâfât) Kanatlarını havada yayıp uçan ku …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”